4 Mayıs 2014 Pazar

geçmedi.

İlk ayrılığımızı yaşamıştık.
Ah’lar havada uçuşuyordu bende,
Ben konuştukça o susuyordu.
Suskunluğu insanı delirtir cinstendi..
Hiç konuşmadı.
Hiç konuşmadan gitti.
Umrumda değildi ilk başlarda.
İlk defa ben yaşamıyordum ayrılığı,
Elbette atlatılırdı,elbette geçerdi.
Ben atlatamadım.
O da geçmedi zaten.
Yeryüzünde bulduğum gökyüzüm yoktu artık..
Ciğerlerime dolan mutluluk yoktu.
Denize baktığımda içime dolan huzur terk etmişti beni.
İnsanın içi acır mı içi ?
İliklerime kadar acıyordu içim.
Geceleri uyuyamıyordum.
Gözlerimi kapadığım an yanımdaydı sanki.
Gözlerimi açtığımda karşımdaydı.
Kafayı yer gibi oldum.
Her yerde onu görüyordum.
Yediremedim kendime bunu,bu kadar kısa sürede nasıl olurdu bu..
Tamam dedim tamam,geçer.
Geçmedi.
Saatler geçti,
Günler geçti,
Aylar geçti,
Sızım hiç geçmedi.
..
Sesini duysam geçerdi onca acı,
Arayamadım.
Gurur olmazdı aşkta,hep öyle okumuştum kitaplarda.
Öyle izlemiştim fimlerde.
Ama aramadım. Aşkta gurur olmazdı. Benim yaşadığım aşk değildi.
Beni bırakıp giden bir adama aşık olamazdım.
Olmamalıydım.
Olmuştum.
İlk defa çaresizdim bu kadar.
Beni çaresizliğe sürükleyen adam aşık olduğum adamdı.
Beni çaresizliğe sürükleyen adam,
Aşık olduğum şehre beni küstüren adamdı.

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder