bir garip his.

ne hissediyorum nasıl hissediyorum açıkçası hiç bir fikrim yok. ya da var. bok gibi hissediyorum. bitik hissediyorum.
asla toparlanamayacakmış gibi böyle bi garip anlıyo musunuz,sanki hiçbir şey yoluna girmeyecek gibi.
bi garip işte.

anlayamıyorum ne yapmak istediğimi,ne istediğimi. sevip sevmediğimi anlayamıyorum.
her gün başka bir şey diyorum her gün başka şeyler düşünüyorum.
bugün ak dediğime ertesi gün kara diyebiliyorum.
ama seviyorum,bunu inkar edemiyorum bunu gizleyemiyorum,özlüyorum hem de çok,zaman geçtikçe oldukça çok özlüyorum.
bir de korkuyorum bazen neden olduğunu bilmiyorum.

defalarca konuştuk,defalarca..
ben sana anlattım kendimi,sen bana anlattın.
sen haklıydın,ben de haklıydım ikimizde haklıydık,orta yol hiçbir zaman bulamadık işte.ya tamam ya devamdı..
tamam dedim ben,sen de çok az direndin..sonra tamam dedin.
aslında bende bunu istiyordum tamam demeni bitmesini istiyodum. iyi de bitince neden acıdı bu kadar içim.
bi garip işte.

ben kendimi anlayamazken senden beni anlamımı beklemem ahmaklıktı aslında.
beni bi daha arama,mesaj atma,görüşmek isteme,senden nefret ediyorumlar havada uçuştu 
ama neden gecenin bi körü oturup bi köşede aramanı bekliyordum,buna anlam veremiyordum.
neden telefon ses seviyesini en üst düzeye getiriyordum uyurken,
neden sabah uyanır uyanmaz telefona sarılıyordum..anlayamıyordum kendimi..
bi garip işte..

günün her saatinde sen aklımdasın işte.
özlemiyorum dedim geçen bitmiş dedim iki biraya yeniden özledim..
öyle garip işte.

kızıyorum kendime.dediğim sözlerin arkasında duramıyorum,
sana söylediğim onca lafın üstüne senin sesini bir kez duysam hemen dönüyorum.
yaşadığımız onca şeyi unutuyorum,birbirimize söylediğimiz her şeyi siliyorum.
bunu neden yapıyorum aklım ermiyor,
galiba seviyorum..

ne garip,
seni seviyorum.